۱۳۸۹ تیر ۷, دوشنبه

به سبکی پر

احساس سبکی میکنم
تو خالی بودن
من اینجوری نیستم
امروز با یکی که استریت به نظر میرسید راجب بلاگ گیها حرف میزدیم اما نمیدونم چرا همه بلاگا رو با نویسنده هاش میشناخت
در مورد حرفای خوبی که بعضی بلاگا واسه گفتن دارن و ابتذال بعضی دیگه از بلاگا
اما من تا جایی که میشد دفاع کردم
به نظرم اینکه یه نفر خاطرات جنسیش رو بنویسه هم یه سبک بلاگ نویسیه با حتی اگه از دید بعضیا بد باشه
اما همینه که هست
و چون نظرش راجب من واسم مهم بود
روم نشد بگم اینجا ماله منه
نمخواستم فکر کنه آدم سبکی هستم
من سبک نیستم
منم دنیایی حرف واسه گفتن دارم
اما دویدن به سمت جایی که هدفم نیست این وقت رو ازم گرفته
وقته گفتن و ابراز
من میخوام خودم باشم و میخوام به همه بگه که کی هستم

۱ نظر:

  1. بخاطرگفتن این مسئله چرا مرددی؟مگه جرمه؟ طبیعت تو هم اینه مگه اون اسریتای بی شرمی که تو دید همه هر عمل جنسی ای که به سرشون بزنه انجام میدن از کی ترس دارن؟از کی شرم دارن.. تازه توء گی مگه میخوای چه عمل قبیحی رو تو دید ملت انجام بدی... نگران عوام ملامت گو نباش! به این حرف عمل کن اگه جزو اون دسته آدمای کوچیکی که حرفای بزرگ میزنن محسوبم نمی کنی...
    البته ناگفته نماند : من خودم استریتم

    پاسخحذف